Koleżanki i Koledzy,

 

Od 1 grudnia równolegle obowiązują trzy akty prawne:

1. Ustawa z dnia 10 maja 2018 r. zmieniająca ustawę o zmianie ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa oraz niektórych innych ustaw (poz. Poz. 1150)

“1. Lekarze, lekarze dentyści, felczerzy i starsi felczerzy upoważnieni do wystawiania zaświadczeń lekarskich o czasowej niezdolności do pracy z powodu choroby, pobytu w szpitalu albo innym zakładzie leczniczym podmiotu leczniczego wykonującego działalność leczniczą w rodzaju stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne albo konieczności osobistego sprawowania opieki nad chorym członkiem rodziny, zwanych dalej „zaświadczeniami lekarskimi”, mogą wystawiać zaświadczenia lekarskie zgodnie z przepisami ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, nie dłużej niż do dnia 30 listopada 2018 r.”

 

2. Ustawa o zawodzie lekarza i lekarza dentysty (t.j. z 1 marca 2018, Dz. U. z 2018 r., poz.617 z późn. zm. ) – art. 2 ust. 1 oraz art. 42 ust. 1,

 

3. Ustawa o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (t.j. z 20 lipca 2018 r. Dz. U. z 2018 r., poz. 1510 z późn. zm.) –  art. 16 ust. 1 pkt 1.

 

Na podstawie ustawy 1 nałożono na lekarzy obowiązek elektronicznego wystawiania zwolnień od 1 grudnia 2018. Na postawie ustawy 2 i 3: lekarz ma prawo do orzekania o stania zdrowia pacjenta. Ustawa 2 i 3 nie określa formy, w jakiej orzekanie ma to następować, nie wskazując, iż orzeczenie o stanie zdrowia pacjenta, w tym o niezdolności do pracy, może być dokonane wyłącznie w formie elektronicznej.

Resumując: sytuacja prawna jest niejednoznaczna ponieważ obowiązują równolegle trzy ustawy wyżej wymienione  – a jeżeli tak jest, to mamy prawo orzekać o niezdolności do pracy zarówno w postaci elektronicznej, jak i papierowej.

Urzędnicy niższego szczebla ZUS i KRUS, a także niektórzy pracodawcy lokalnie nie respektują liberalnego podejścia do wprowadzania elektronicznych zwolnień, których implementacja jest możliwa poprzez działanie równoległe (fakultatywne) komputerowo i papierowo. Takie sytuacje są nie do przyjęcia. W wielu miejscowościach Polski przeważa podejście do problemu uznające dwoistość tego procesu i pozwalające na rozciągnięcie w czasie uzyskiwania umiejętności wypisywania eZLA przez lekarzy, którzy jeszcze tych kompetencji nie posiadają.

Koleżanki i Koledzy,

Tym z Was, dla których tradycyjna forma wypisywania zwolnień jest jedyną i nie zechcecie jej zmieniać – przygotowujemy rozwiązanie, które docelowo pomoże rozwiązać ten problem. Pozostali, którzy wcześniej lub później będą jednak korzystać z elektronicznych zwolnień powinni się szkolić w grupach organizowanych przez Biura naszych Związków lub wykorzystywać możliwości indywidualnych konsultacji pracowników ZUS. Wiele może pomóc nawiązanie przez liderów kontaktów z regionalnymi Oddziałami ZUS, gdzie można ustalić procedury takich form pozyskania umiejętności wypisywania eZLA. Mamy również zapewnienie podjęcia interwencji w każdej sytuacji, kiedy zostanie zgłoszone do naszego biura przypadek odmowy przyjęcia przez pracodawcę lub przez ZUS zwolnienia papierowego. Interwencję będziemy mogli podjąć wtedy, jeśli otrzymamy: nazwę pracodawcy, inicjały pacjenta, nazwę podmiotu, który wypisał zwolnienie papierowe oraz teren działania konkretnej placówki ZUS.

Z poważaniem

Jacek Krajewski

Prezes Federacji PZ

 

Marek Twardowski

Wiceprezes Federacji PZ